Woensdag 25 juni

Na 1260 km rijden komen we woensdag 25 juni om ongeveer 10.00 uur aan bij hôtel Des Fleurs.

Het is 25°C, we laden de fietsen uit en verdelen de hotelkamers, daarna maken we ons klaar voor de eerste rit van 55 km met 1419 hoogtemeters. De route bestaat uit het eerste deel van 20 km vlak om de benen die de gehele nacht opgekropt in het busje hebben gezeten eens wat los te maken. Daarna rijden we onze beklimmingen. Op papier zijn het er twee maar omdat we op de top van de Hautacam nog een stukje verder omhoog rijden bereiken we ook de top van de Tramassel. De Hautacam is een bekende beklimming uit de Tour, deze is in de tour van dit jaar ook als eindbeklimming opgenomen. De klim is 15,9 km lang en stijgt gemiddeld met 7,6%, in het midden is er een stuk van 1 km met 10,7%. De Tramassel is opgenomen in de lengte en gemiddelde. Het weer was een beetje wisselvallig, warm in het dal en op de klim kregen we nog wat druppels. Een heerlijke verkoeling op dat moment. Op de top is geen horeca maar onderweg naar boven hadden we iets gezien. In een piekklein berghutje hebben we geluncht, een prak van aardappelgratin met een worst, helemaal prima. Ik druk de Hammerhead af op 55 km en 1420 hoogtemeters. Na de afdaling zijn we op het terras gaan zitten grote glazen Hoegaarden gedronken, daarna eten en op tijd naar bed, iedereen was wel gaar na een nacht reizen.

Donderdag 26 juni

Na een prima frans ontbijtje vertrekken we om 08:45 uur naar de voet van de Tourmalet. Hiervoor moeten we bijna 20 kilometer ligt stijgend door een smalle vallei rijden. De Tourmalet is 18,9 km lang met een gemiddelde stijging van 7,4%. Aan de drukte zie dat dit een bekende berg is, heel veel mede cyclisten die ook deze pas beklimmen. Wat ons opviel dat er heel veel vrouwen de beklimming deden, mooi uitzicht ;). Maar hoe hoger we gingen hoe minder het zicht werd, de berg zat in een dikke wolk waarmee het zicht geen 50 meter was. Jammer van het zicht maar we hebben allemaal de top bereikt.

Lunch hebben we genomen in het centrum van Luz-Saint-Sauveur. Daarna begon meteen de klim van Luz-Ardiden (13,5 km 7,7%). Deze klim was heel rustig, nagenoeg geen andere fietsers en ook geen auto’s. Ook niet gek omdat de klim naar een skistation gaat wat er nu verlaten bij ligt. Maar wat was deze klim mooi! Fijne brede weg en nadat we het bos uitwaren kwamen we in het gedeelte waar veel haarspeldbochten opeenvolgde. De afdaling deden we via een andere weg, daar lag asfalt maar daar was dan eigenlijk ook alles mee gezegd, opletten dus. Daarna lekker tempo fietsen terug naar het hotel, Ronald had nog wat over. Ik druk de Hammerhead af op 101 km met 2785 hoogtemeters.

Vrijdag 27 juni

Het weer is wat warmer geworden, vandaag wordt het in het dal makkelijk 30+ graden. Vandaag rijden we een echte ronde, gisteren was het meer op en af van beklimmingen. Vandaag rijden we de Col d’Aubisque (29,9 km 4,3%) en de Col de Spandelles (25,8 km 4,2% vanaf Asson). Bij start in het dorp waren we elkaar wat kwijtgeraakt, Ron en Stan waren al gestart met de klim. Onderweg zie ik Stan staan die lek had gereden, hij kon het fixen dus ben ik doorgereden. De klim van d’Aubisque bestaat uit de klim naar de Soulor en daarna het tweede deel. Het tweede deel is veruit de mooiste! De weg loopt helemaal om de vallei heen langs een rotswand, zo mooi!! Na de afdaling hebben we lunch gegeten bij Auberge chez Trey in het dorpje Béost.

Na de lunch moesten we ca. 40 km door glooiend terrein naar de voet van de Spandelles. Aan de voet van de klim waren Ron en Ronald al aardig gaar van de warmte maar de klim van 10 km moest echt gedaan worden om thuis te komen. De zon stond de gehele klim flink op ons te branden, er was nagenoeg geen schaduw. Onderweg stonden een aantal waterkuipen waar we onze verkoeling hebben genomen, dat was echt nodig. De teller staat op 113 km en 2807 hoogtemeters.

Zaterdag 28 juni

De laatste dag alweer, weer wat warmer. Vandaag beklimmen we de Spandelles vanuit de kant die we gisteren afgedaald zijn, een klim van 16 km. Boven op de klim geeft Ron aan dat hij het voor vandaag genoeg vindt, hij gaat terug naar het hotel. We dalen af en we hadden afgesproken dat we bij de waterkuipen zouden stoppen. Ik heb erg lang gewacht nadat ik het bericht had gekregen dat Stan lek had gereden. Na nog meer wachten ben ik terug naar boven gereden om te kijken waar ze bleven, niemand te zien op de top! Ik had dus geen bereik op de plek waar ik zat, Stan was op een steen gereden en had daarmee zijn velg kapotgereden. Het was niet verstandig om daarmee door te rijden in de bergen, Ronald zag het ook niet meer zitten en is met Stan mee teruggereden. Ik heb de route verder afgemaakt. De klim van de Soulor was gelukkig veel in de schaduw. Daarna geluncht in Arrens-Massous en de kleine klim van de Col des Boldères gedaan. Hierna alleen nog een kleine klim naar Lac d’Estaing en toen afgedaald naar ons hotel. Ik druk af op 83 km en 2544 hoogtemeters.

Ron, Stan en Ronald zijn die middag naar Lourdes gereden voor een bezoek aan de grot der Verschijningen. Met de klik klak fietsschoenen en strakke fietspakjes hebben ze de grot bezocht en aangeraakt. Ron heeft nog wat flesjes Lourdeswater meegenomen voor thuis… Onderweg terug was een bezoek aan een café nodig omdat het erg warm was. Ronald zorgde voor een borreltje Ricard. Weer terug op het terras van ons hotel hebben we al het verloren vocht weer aangevuld en bracht Ronald nog de nodige borreltjes Ricard. We sloten af bij restaurant Le Numéro 3 met een goede hamburger. Het zit er weer op, graag op naar volgend jaar naar…….???

Argelès-Gazost Au revoir.

Michiel Leenders