Na in 2015 in de regio Lombardije vanuit Bormio en in 2016 in de Dolomieten verschillende grote bergen beklommen te hebben was het dit jaar tijd voor bekende beklimmingen in de omgeving van Saint-Jean-de-Maurienne.
Op 14 juni was het weer zover, de reis naar de bergen werd aangevangen. De groep bestond uit:
• Jeroen Bogers
• Stan van Raaij
• Tim Melisse
• Marcel Vernooys
• Jean-Paul van Geel
• Michiel Leenders
De eerste dag stonden de volgende op het programma:
• Een gedeelte van Col du Chaussy, 4 km 7,6%
• Col du Mollard, 19,8 km 5,5%
Voor de eerste middag was dit een pittige start van de fietsweek. Het eerste gedeelte van de Chaussy is een plaatje, vele haarspeldbochten die elkaar snel opvolgen.
Vervolgens is Coldu Mollard vanuit Villargondran beklommen. Een goed lopende klim met veel haarspeldbochten. Aankomende in het dorp Albiez-le-Vieux werden we getrakteerd op een fikse onweersbui. Gelukkig konden we schuilen en na de bui de afdaling rijden.
Voor de tweede dag stonden er 3 bergen op het programma:
• Col du Mollard, 11 km 7,5%
• Col de la Croix de Fer, 14 km 5,2%
Vanuit ons verblijf zijn we direct aan de klim van 15 km begonnen naar La Toussuire
De volgende klim was Col du Mollard, nu vanaf de weg naar de Croix de Fer. 11 km klimmen ging alle Kaaimannen goed af 
Na een korte afdaling was de Croix de Fer aan de beurt. Doordat we al slingerend door deze vallei gereden hadden was en nog 14 kilometer van de klim over. De laatste 7 kilometer hiervan waren stevig, vooral met hetgeen we al geklommen hadden. Ook hier was het prachtig weer op de top.
Na de top van de Croix de Fer volgt de enige col die je kunt beklimmen op je buitenblad… de Glandon vanuit de zuidzijde. De klim naar de Glandon bestaat uit een stuk van ca. 200 meter. De afdaling van de Glandon is de eerste kilometers steil, daarna veel mooie bochten met een mooie weg.
Voor dag drie wilde we graag een grote rit rijden. Op het programma stond:
• Col du Télégraphe, 12,1 km 7%
• Col du Galibier, 18,1 km 7%
• Col d’Albanne, 16,5 km 6,5%
Om de Galibier te bereiken moet eerst de Col du Télégraphe beklommen worden, deze loopt lekker voor ons en is een goede opwarmer voor het hoofdmenu. De klim van de Col du Galibier is tot het bruggetje meer dan vals plat, dit is een lastig gedeelte omdat er moeilijk een vast ritme gereden kan worden. Na het passeren van het bruggetje kan het laatste en echte gedeelte beginnen. De laatste 8 kilometer zijn steil met uitschieters tot 11 procent er in. Direct nadat we het bruggetje gepasseerd waren zagen we op het vals plat gedeelte een aantal renners aankomen die wel erg snel reden, dat kon haast niet anders dan dat dit profs waren. En jawel hoor, eerst komt Michal Kwiatkowski ons voorbij gevlogen met kort daarna Chris Froome. De mannen hadden een moordend tempo er in zitten en waren duidelijk vol aan het rijden. Ook reden Christian Knees en Peter Kennaugh (op afstand) mee.
Ook deze berg bleek voor de Kaaimannen geen probleem, allemaal binnen korte tijd op de top van de berg. Een geweldig resultaat!!
Na Col du Galibier zat er nog genoeg sap in de benen om er nog een berg achteraan te pakken. Col d’Albanne (klim naar skidorp Les Karellis) zijn we op gegaan. Op de top bleek een meertje te liggen met heerlijk water. Elke Kaaiman voelt zich daar natuurlijk als een krokodil in het water bij zo’n mooi meertje. Dus werd het Kaaimannenvel even uit gedaan voor een heerlijke verkoelende plons
Voor de vierde (en laatste) dag werden de Kaaimanpootjes al wat stroever, de rit moest niet te groot worden. Op het programma stond:
• Col du Chaussy, 13,8 km 7,5%
• Col de la Madeleine, 14 km 8%
Op de eerste dag hebben het gedeelte met alleen de haarspeldbochten beklommen, vandaag gaan we helemaal naar de top. Wat een mooie klim is dat! Vooral het stuk langs de rotswand.
Na een korte afdaling zijn we gestart met de beklimming van de Col de la Madeleine. Alles mag er uit het is de laatste klim. Het stuk van 10,5% was pittig maar daarna kwamen de percentages er niet meer boven. Op de top was er een geweldig uitzicht. De Mont Blanc was duidelijk zichtbaar, ook aan de andere zijde waren vele bergtoppen te zien.
De “Ontspanning na inspanning” kan beginnen, het zit er op.
Proost en tot volgend jaar!
