Het is Hemelvaartsdag en wat doe je met zo’n vrije donderdag? Fietsen natuurlijk…
In voorbereiding op de beklimming van de Mnt. Ventoux met de MTB, leek het ons, Carlo en Christel een leuk plan om samen met Kaaimannen Marcel Murk en Petra de Rooij deze geweldige tocht te ondernemen. Al vroeg uit de veren, maar op zo’n mooie zonnige dag was dat absoluut geen probleem. We hadden afgesproken om 10:00h. bij één van de vertrekpunten aan de route van de Utrechtse Heuvelrug. Marcel en Petra gingen op eigen gelegenheid vanuit IJsselstein naar Amerongen.
Uiteraard beginnen met een lekker bakje koffie en appeltaart om de “hongerklop” voor te zijn. Daarna met z’n vieren aan de tocht begonnen. Marcel was onze gids, omdat hij deze streek goed kent en verschillende keren hier (samen met Petra) de verschillende routes heeft gereden. De weersomstandigheden waren fantastisch, lekker zonnetje, geen wind en een uitdagend parcours voor ons.
We besloten vandaag vooral te genieten van de mooie omstandigheden en het rustig aan te doen, er zouden nog genoeg klimmetjes weggetrapt moeten worden. Het parcours lag er geweldig bij, het was droog, maar ook niet te los, goede grip en we konden lekker tempo maken. Op momenten waren er technische stukken met veel draaien, maar een goede loop. De Utrechtse Heuvelrug heet niet voor niets zo, dus regelmatig werden er hoogte meters overwonnen. Toch wisselde dat allemaal mooi af, waardoor je kon blijven genieten van de omgeving. Een luxeprobleem was veel meer de zon die door het bladerdek heen scheen, waardoor soms het zicht op de ondergrond lastig was.
Onderweg nog een goede daad verricht door een gevallen MTB-er uit de bossen te plukken. De goede man was iets te enthousiast een licht afdaling in gegaan en net iets naast de track terecht gekomen. Hierdoor raakte uit balans en raakte met zijn schouder een boom die iets te kort op het parcours stond. Gelukkig zonder veel erg, na de eerste schrik functioneerde alles nog goed, al was hij wel ietwat stijf. Zijn fietsmaat was ondertussen door gefietst en had in eerste instantie niets in de gaten. Petra is doorgereden om zijn vriend te waarschuwen.
Samen hebben ze uiteindelijk voorzichtig hun rit kunnen voortzetten.
Na veertig prachtige kilometers en alle meegenomen drinken te hebben verbruikt kwamen weer uit bij ons begin punt. Het was inmiddels twee uur ‘s middags en tijd voor een hapje en een drankje op hetzelfde terras waar we ’s ochtends de koffie hadden gebruikt. Napraten onder het
genot van een uitsmijter en uiteraard gerstenat…
Carlo Schepers
